رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده و تاب آوری در دانش آموزان: نقش میانجی گری هوش هیجانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی­گری هوش هیجانی در رابطه بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده و تاب­آوری در دانش­آموزان دبیرستانی بود. بدین منظور تعداد 222 دانش آموز دختر و پسرمقطع متوسطه با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند.جهت تحلیل داده­ها از رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر استفاده شد. براساس ماتریس همبستگی، بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده، هوش هیجانی و تاب­آوری رابطه معناداری وجود دارد، بدین معنی که بین جهت­گیری گفت و شنود و هوش هیجانی و تاب­آوری رابطه مثبت و بین جهت­گیری همنوایی و هوش هیجانی و تاب­آوری رابطه منفی وجود دارد. همبستگی بین هوش هیجانی و  تاب­آوری نیز مثبت و معنادار است. تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نیز نشان داد که از بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده، جهت­گیری گفت و شنود پیش­بینی­کننده مثبت و معنادار هوش هیجانی و تاب­آوری است. همچنین، هوش هیجانی پیش­بینی­کننده مثبت و معنادار تاب­آوری است. در نهایت، تحلیل مسیر نقش واسطه­ای هوش هیجانی در رابطه بین جهت­گیری گفت و شنود و تاب­آوری دانش­آموزان را تایید نمود.